Toprağa tohumu atan kim?
Demiri eriten, çeliğe su veren…
Tuğlayı üst üste dizen kim?
Ya alın terini harca karıştıran…
Küçük dünyalarda yaşarız, daracık alanlarda ekmektir sorunumuz.Kendi gücümüzü bilmeyiz, tek başınayız. Söylemeyiz, söyleniriz. Haykırırız, yalnızca kendimiz duyarız sesimizi. Paranın karşısında büküktür boynumuz. Eziklik duyarız yoksulluktan. Kırılırız. Arada bir tepkilerimiz depreşir, sonra tepkilerimizden korkarız.
Bize ilişkin kararları hep başkaları verir. Bir çocuk gibi kolayca kanarız. Bizleri kolayca kandıranlar, kendilerini akıllı sanırlar. Kanmışlığımız akısızlıktan değil, çaresizliktendir. Biliriz ve susarız. Hazırız kanmaya, kim daha fazla vaatte bulunursa, takılırız peşine. Üç günlük partileri iktidar yaparız. Bizi nereye götürüyorlar diye düşünmeyiz. Biz hep kanarız.
Bizi bize karşı kullanırlar, ses etmeyiz. Bizi bize saldırtırlar, bizi bizle denetlerler.. Bizi bizsizlikte yok ederler.
Kimimiz az inanırız, kimiz çok. Kimimiz çağdaşız, kimimiz dinci. Dinsizimiz de vardır, katli vacibe çıkar adı. Bizi bize düşman edenler, bizi dişli kılanlardır.
Bizler sıradanız. Sayımız oldukça kalabalık ama hiç fark etmez. Biz sayımızın gücümüzün farkında değiliz. Biz yaratırız, yarattığımızı sahiplenemeyiz. Onlar bizim yerimize sahiplenirler. Arada bir düşünenlerimiz çıkar. Susturup, yok ederler, hemen. Düşünmek bizim işimiz değil. Bizler çalışır, üretir, yönetiliriz. Bazen iyi yönetilemediğimiz için bize kızarlar. O zaman biz büyük bir çabayla, daha iyi yönetilmeye çalışırız. Onlar bizim için en iyisini bilirler. Hep bizim kurtarıcımız olurlar. Yıllardır hep yeni baştan kurtarıldık. Herkes kurtuluşunuz benimle dedi, inandık. Ve yeniden kurtarıldık. Onları bizden belledik, sahiplendik.
Cezaevleri, karakollar yapılır, bizler için. Devlettir, haklıdır deyip ses etmeyiz. Sonra yasalar çıkartılır adımıza, yapıp etmelerimiz belirlenir, fazla özgürlük bize gelmez deyip, kabulleniriz. Kanaatkarız.
Gözümüz yoktur, kimsenin malında, mülkünde. Çalışıp kazanmışlar, çalışırsak bizimde olur diye,seviniriz.
Gençlerimiz çalınır bizden, kızlarımız, erkeklerimiz. Kokuşmuş, döküntü özlemler yerleştirilir beyinlerine. Onlar gibi olabilmek için satıverirler, her şeylerini. Körpecik yürekleri ihaneti, satılmışlığı tanır. İstemeyiz ama elden ne gelir. Çaresiziz. Buruk bir hüzün taşırız, yüreğimizin bir köşesinde. Kahpe deriz feleğe, hıncımızı ondan alırız.
Her şey bizim için yapılır. Darbeler bizim için, seçimler bizim için,partiler bizim için, vergiler bizim için, zamlar bizim için,savaşlar bizim için… Büyüklerimiz gece gündüz uyumayıp, bizler için daha neler yapacaklarını düşünürler.
Hak verilmiştir bize, sandığa gidip oy kullanırız. İçimizden olduğunu iddia edenlerin bir kısmına oy verir, seçeriz. Seçtiğimiz için seviniriz. Sonra onlar bizi yönetmek için bizden para alırlar. Veririz. Bir süre sonra bize karşı olurlar. Gelir anlatırlar, bizim iyiliğimiz için bize karşı olduklarını. İnanırız. Ellerimiz şişinceye kadar alkışlarız. Sonra ne dürüst adam diye düşünür, dayanamayıp sırtlarız.
Hep ölürüz biz. Kader deriz.
Halkız…
Sıradanız.
